نمیتوان مدعی خودگاهی دائمی بود و نسبت به خوابگردی های غیرارادی اعتنایی نداشت، مسلم است که نیروهای طبیعی و فرهنگی بسیاری در شکل دهی رفتار و اندیشه انسانی دخالت دارند. و نگاه اندیشمندانه یا آگاهانه یا اراده گرایانه، وما به معنای رسیدن به مقصود نیست. تنها نشانه ایست از تلاش برای انتخاب. مانند فردی که در قایق یا یک تخته پاره بر روی پهنه دریا سرگردان است، این فرد میتواند خود را به امواج بسپارد و امواج بر حسب اتفاق این قایق را به صخره بکوبند، یا آن را به ساحل نجات برسانند.
انتخاب دیگر آن است که فرد به اطراف خود نگاه کند و به سویی پارو بزند، شاید به ساحلی برسد، ممکن نیز هست آن سیاهی که به سوی آن پارو زده تنها خطای دید بوده باشد. کدام روش بر دیگری برتری دارد؟!من نمی دانم! اما میدانم خاورمیانه یعنی دل و تن سپردن به تقدیر امواج.
درباره این سایت